Doktorant odbywa kształcenie pod opieką merytoryczną promotora lub promotorów albo promotora i promotora pomocniczego
Promotorem doktoranta może być osoba posiadająca tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie danej dyscypliny naukowej lub, w przypadku rozprawy interdyscyplinarnej, pokrewnej dyscypliny naukowej, aktywna naukowo, posiadająca aktualny dorobek naukowy z okresu ostatnich 3 lat,
Promotorem może być osoba nie posiadająca tytułu naukowego lub stopnia doktora habilitowanego, która jest pracownikiem zagranicznej uczelni lub instytucji naukowej, jeżeli rada dyscypliny, uzna, że osoba ta posiada znaczące osiągnięcia w zakresie zagadnień naukowych, których dotyczy rozprawa doktorska,
Promotorem pomocniczym doktoranta może być osoba posiadająca stopień doktora w zakresie danej lub pokrewnej dyscypliny naukowej. Osoba ta pełni funkcję pomocniczą w opiece nad doktorantem, w tym w szczególności w procesie planowania badań, ich realizacji i analizy wyników.
Promotorem nie może zostać osoba, która w okresie ostatnich 5 lat:
Promotor nie powinien równocześnie sprawować opieki naukowej nad więcej niż pięcioma doktorantami, a promotor pomocniczy – nad więcej niż trzema doktorantami.